Πενθούν τους νεκρούς τους µε ξέφρενα πάρτι!

Σάββατο βράδυ, λίγες ώρες µετά τα µεσάνυχτα. Σε µια γειτονιά του Μπρονξ το γλέντι βρίσκεται στο ζενίθ: η µουσική παίζει δυνατά, το αλκοόλ ρέει άφθονο, οι χορευτικές φιγούρες εντυπωσιάζουν. Μια παρέα γυναικών,µε περίτεχνα χτενίσµατα και απαστράπτουσες ψηλοτάκουνες γόβες καταφθάνουν στον χώρο του µεγάλου συµβάντος. Είναι έτοιµες να βυθιστούν στο πένθος.

Θα µπορούσε να είναι κλαµπ ή αίθουσα δεξιώσεων. Θα µπορούσε να είναι πάρτι γενεθλίων ή γάµου, αν βέβαια έλειπαν οι µπλούζες, οι αφίσες και τα CD µε τη φωτογραφία µιας κοµψής 65χρονης κυρίας. Στην πραγµατικότητα,η µεγάλη γιορτή έχει διοργανωθεί προς τιµήν της Γκερντρούντ Μάνι Αϊκολ, µίας νοσοκόµας από την Γκάνα,η οποία πέθανε πριν από δύο µήνες. Δύο τετράγωνα πιο κάτω βρίσκεται σε εξέλιξη ένα ακόµη πιο ξέφρενο… µνηµόσυνο.

Τέτοιου είδους εκδηλώσεις διοργανώνονται όλο και πιο συχνά στη Νέα Υόρκη, καθώς αυξάνεται και ο πληθυσµός των µεταναστών από τη δυτικοαφρικανική αυτή χώρα. Σύµφωνα µε τις τελευταίες εκτιµήσεις, στην πιο πυκνοκατοικηµένη πόλη των ΗΠΑ έχουν µεταναστεύσει περίπου 21.000 Αφρικανοί από την Γκάνα, από τους οποίους οι περισσότεροι µένουν στο Μπρονξ. Το 2004, ήταν 14.000.

Σχεδόν κάθε βδοµάδα, ειδικές αίθουσες εκκλησιών ή άλλοι χώροι στην πόλη διαµορφώνονται κατάλληλα για να φιλοξενήσουν αυτές τις «σεµνές» τελετές. Η σορός – όπως και ο ιερέας– µπορεί να υπάρχει, δίχως όµως να είναι και απαραίτητο. Οι συγγενείς του νεκρού ίσως είναι ευαγγελικοί,ίσως ρωµαιοκαθολικοί, ίσως άθεοι. Το µοιραίο µπορεί να συνέβη στη Νέα Υόρκη, στην Αφρική, λίγες µέρες ή λίγους µήνες νωρίτερα. Ολα αυτά µικρή σηµασία έχουν. Η διαδικασία παραµένει σε κάθε περίπτωση ίδια, και µια πλειάδα επιχειρηµατιών – DJ, φωτογράφοι, κάµεραµαν, µπάρµαν, σωµατοφύλακες και λοιποί – κάνουν ό,τι µπορούν για να την κρατήσουν ζωντανή αφού τους αποφέρει πολύ µεγάλα κέρδη.

«Για µας είναι γιορτή, ενώ για τους Αµερικανούς είναι µία θλιβερή περίσταση», φωνάζει ο 27χρονος Μάνι Ταµακλού, µηχανικός αεροσκαφών, ενώ τη φωνή του καλύπτει η δυνατή µουσική από την κηδεία της Αϊκολ. «Εάν είσαι από την Γκάνα και πας σε µια τέτοια εκδήλωση,είναι βέβαιο ότι θα συναντήσεις 10, ίσως και περισσότερους γνωστούς σου. Αυτοί θα σε συστήσουν σε δικούς τους φίλους και προτού το καταλάβεις καλά καλά, γνωρίζεις τους πάντες», λέει, ερµηνεύοντας κατά κάποιον τρόπο τη µεγάλη προσέλευση. «Γιατί να πάω σε µπαρ, αφού µπορώ να έρθω εδώ και να πιω το ποτό µου δωρεάν;», αναρωτιέται – εύλογα.