Απογοήτευση και ανασφάλεια...

Σε ερώτημα της έρευνας για το κατά πόσοι είναι ικανοποιημένοι οι Έλληνες από την ποιότητα ζωής τους, ποσοστό 29,2% των συμμετεχόντων δήλωσε καθόλου ή λίγο ικανοποιημένο.

Οι γυναίκες ήταν μάλιστα εκείνες που εμφανίζουν το μικρότερο ποσοστό ικανοποίησης, ιδιαίτερα στις ηλικίες 45-59, ενώ πιο ικανοποιημένοι απ’ όλους εμφανίζονται οι νέοι κάτω των 29 ετών.

Η αίσθηση ευαρέσκειας φαίνεται να σχετίζεται με το επίπεδο εκπαίδευσης (όσο υψηλότερο είναι, τόσο πιθανότερο να παρατηρείται μεγαλύτερη ικανοποίηση) και με την οικονομική κατάσταση.

Σε ό,τι αφορά το επίπεδο διαβίωσης, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εμφανίζονται περισσότερο ικανοποιημένοι από τους νεότερους. Έξι μάλιστα στους δέκα δηλώνουν γενικά ικανοποιημένοι από την υγεία τους, αν και το ποσοστό εκείνων που δηλώνουν «μη ικανοποιημένοι» ξεπερνά το 16%, αυξημένο σημαντικά σε σχέση με το αντίστοιχο του 2009, που ήταν στο 9%.

Το 54,3% των ερωτηθέντων δηλώνει ευχαριστημένο με ό,τι έχει πετύχει στη ζωή του (στη σχετική ερώτηση την απάντηση «πολύ» έδωσε το 12,7% και «αρκετά» το 41,6%), ενώ το 17,5% εμφανίζεται μη ικανοποιημένο. Το ποσοστό των «μη ικανοποιημένων» αυξήθηκε σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση, που ήταν στο 11%.

Στο μεταξύ, περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες (52%) δηλώνουν απαισιόδοξοι. Πρόκειται για αύξηση 20 μονάδων σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση του 2009 (32%), ενώ ποσοστό 29,3% δεν νιώθουν ούτε αισιοδοξία ούτε απαισιοδοξία.

Μάλλον ανασφαλές για το μέλλον αισθάνεται το 60% των συμμετεχόντων στην έρευνα, ενώ η αίσθηση ασφάλειας που νιώθει το 41% των πολιτών δεν είναι ικανοποιητική.

Από τα ποσοστιαία δεδομένα που εξήχθησαν από τις απαντήσεις «ικανοποίησης» των συμμετεχόντων στην έρευνα, αναδείχθηκε ένας «δείκτης» ποιότητας ζωής που κινείται σε μια νοητή κλίμακα μεταξύ 0 και 100, όπου τιμή μεγαλύτερη από το 50 δείχνει θετική στάση, ενώ τιμή μικρότερη από το 50 δηλώνει το αντίθετο.

Έτσι, ο πιο υψηλός δείκτης ικανοποίησης είναι εκείνος της ελευθερίας έκφρασης (69,9 μονάδες), ενώ ακολουθεί ο δείκτης της υγείας (65,3) και ο δείκτης των προσωπικών σχέσεων (64,2).

Στον αντίποδα, ο χαμηλότερος δείκτης είναι εκείνος της μελλοντικής αίσθησης ασφάλειας (29,7) και ο δείκτης της αισιοδοξίας (36,1), ενώ ο συνολικός δείκτης («γενική ικανοποίηση») βρίσκεται στο 50,9.

Όλοι ανεξαιρέτως οι δείκτες παρουσιάζουν πτώση σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση, με το δείκτη της αισιοδοξίας να κατακρημνίζεται κατά 10,5 μονάδες από το 2009 και κατά 16,4 μονάδες σε σύγκριση με το 2008.

Οι φοιτητές για τους μετανάστες

Σε έρευνα από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και του Κέντρου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ) της ΓΣΕΕ είχε στόχο να καταγράψει τη στάση της ελληνικής κοινωνίας απέναντι σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.

Το δείγμα που κλήθηκε να απαντήσει σε συγκεκριμένες δηλώσεις ήταν 548 φοιτητές και φοιτήτριες που επελέγησαν τυχαία, από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και τα ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας και Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, το 50% των ερωτηθέντων θεωρεί πως οι μετανάστες πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους γηγενείς. Το 76,2% πιστεύει πως η κοινωνία πρέπει να φροντίζει όλα τα μέλη της, άσχετα με την καταγωγή τους. Το 79,7% αναγνωρίζει πως οι μετανάστες υφίστανται κοινωνικό ρατσισμό και το 68,4% πως βρίσκονται στο κοινωνικό περιθώριο. Το 74,9% διαφωνεί με την άποψη πως ένα κράτος δεν έχει καμία υποχρέωση απέναντι στους μετανάστες που ζουν σε αυτό.

Το 34,9% των φοιτητών διαφωνεί με την άποψη ότι οι μετανάστες ευθύνονται για την αύξηση της εγκληματικότητας, ενώ το 28,1% συμφωνεί. Ένα σημαντικό ποσοστό της τάξης του 36,9% έχει ουδέτερη στάση, αφού ούτε διαφωνεί ούτε συμφωνεί.

Το 49,1%, τέλος, των ερωτηθέντων διαφωνεί με την άποψη ότι οι ξένοι ευθύνονται για την ανεργία των ντόπιων και μόνο το 20,1% συμφωνεί.