Το 80% της βίας που δέχονται οι γυναίκες παγκόσμια προέρχεται από το περιβάλλον της οικογένειας. Ωστόσο μόνον μία στις τρεις καταγγέλλει την κακοποίηση με αποτέλεσμα να θυματοποιούνται. Μόλις λιγότερο από τις μισές εργαζόμενες έχουν δεχθεί κάποιας μορφή παρενόχληση.
Μια στις τρεις γυναίκες πέφτει θύμα κάποιας μορφής βίας ενώ το γεγονός ότι δεν τολμά να μιλήσει για αυτό την καταδικάζει.
Με αφορμή τη Παγκόσμια Ημέρα κατά της Βίας εναντίον των Γυναικών, οι ειδικοί διαπιστώνουν ότι η βία ενάντια στο ασθενές φύλο θα διογκωθεί λόγω και της κρίσης, η οποία θα φέρει στο επίκεντρο τις προβληματικές σχέσεις ωθώντας τους άνδρες να θέλουν να δείξουν ποιος είναι ο κυρίαρχος του σπιτιού.
Το 80% της κακοποίησης των γυναικών λαμβάνει χώρα στο οικογενειακό περιβάλλον και σπάνια καταγγέλλεται. Έτσι, η σιωπή του θύματος προστατεύει τον θύτη, ενώ αντίθετα οι ειδικό συμβουλεύουν ότι η δημοσιοποίηση των μεμπτών πράξεων τον αποδυναμώνει.
Ωστόσο η πλειοψηφία των γυναικών επιλέγει τη σιωπή αφού φοβάται σε συνδυασμό και με το πάσχον νομοθετικό πλαίσιο για τη προστασία των γυναικών στην Ελλάδα. Σύμφωνα με το νόμο, οι γυναίκες αφού καταγγείλουν το συμβάν θα πρέπει να γυρίσουν πίσω στο σπίτι τους ενώ ακόμα και εάν κάποιο συγγενικό πρόσωπο σπάσει τη σιωπή του και καταγγείλει τον θύτη η αστυνομία δεν μπορεί να επέμβει.
Το πρόβλημα του φόβου αποπειράται εν μέρει να αντιμετωπίσει ο Νόμος στο υπό σύνταξη νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών (στην οικογένεια, την εργασία, την κοινωνία) της Γ.Γ. Ισότητας, όπου έχει προταθεί η αντιστροφή του βάρους της απόδειξης (δηλαδή να μην καλείται το θύμα να αποδείξει ότι λέει την αλήθεια, αλλά να καλείται ο φερόμενος σαν θύτης να αποδείξει ότι δεν έχει προβεί στο αδίκημα) να ισχύσει και για την ποινική διαδικασία.
Σεξουαλική παρενόχληση
Συγχρόνως σε περιπτώσεις διακρίσεων ή παρενόχλησης προτείνεται να παρέχεται η δυνατότητα σε νομικά πρόσωπα και ενώσεις να ασκούν οι ίδιες τα νόμιμα δικαιώματα του θύματος χωρίς να αποκλείεται η άσκηση των ίδιων δικαιωμάτων και από το θύμα. Με αυτόν τον τρόπο τα θύματα θα μπορούν να ασκούν τα νόμιμα δικαιώματά τους χωρίς να φοβούνται αντίποινα και έτσι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να βγει στην επιφάνεια το κρυμμένο πρόβλημα στην Ελλάδα.
Βία και στην εργασία
Παράλληλα χαρακτηριστικό είναι ότι το 40% των γυναικών στην Ευρώπη έχουν δεχτεί κάποια μορφή βίας και στον εργασιακό τους χώρο. Η σεξουαλική παρενόχληση, ο εκφοβισμός (bullying), αλλά και η ηθική παρενόχληση (mobbing) είναι συνήθη δεινά στον εργασιακό χώρο που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο, τρεις φορές περισσότερο από ότι οι άνδρες, σε ποσοστά που αγγίζουν το 50% των εργαζομένων γένους θηλυκού σύμφωνα με έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Στην Ελλάδα τουλάχιστον μία στις επτά γυναίκες ομολογεί ότι έχει πέσει θύμα κάποιας μορφής βίας αλλά και εδώ προτιμούν την σιωπή αφού θεωρούν πολλές φορές ότι αυτό γίνεται στα πλαίσια του ανταγωνισμού.
Ειδικότερα στην Ελλάδα το χάσμα μεταξύ επίσημων και ανεπίσημων στοιχείων, το μεγάλο πρόβλημα της υπο-καταγραφής, η έλλειψη επίγνωσης του προβλήματος από εργοδότες και εργαζόμενους καθιστούν αδύνατη την ολοκληρωμένη καταγραφή του προβλήματος και σαφώς την αντιμετώπισή του.
Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με στοιχεία του Συνηγόρου του Πολίτη και του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, τα περιστατικά που καταγράφονται από αυτές τις δυο επίσημες πηγές δεν ξεπερνούν τα τρια ετησίως. Κατά το διάστημα 1921 - 1968 δημοσιεύθηκαν οκτώ σχετικές δικαστικές αποφάσεις και στο διάστημα 1997 - 2001 έξι.
"Προφανώς η εικόνα απέχει πολύ από την πραγματική έκταση του φαινομένου" καταγράφεται σε ενημερωτικό σημείωμα του Συνηγόρου του Πολίτη. Η ανεξάρτητη Αρχή σημειώνει ότι τα περισσότερα περιστατικά αφορούν "γυναίκες που απασχολούνται σε μικρές επιχειρήσεις των οποίων η σχέση εργασίας είναι επισφαλής". Στο δημόσιο τομέα οι καταγγελίες αφορούν και "σεξουαλική παρενόχληση που υπέστησαν εκ μέρους συναδέλφων τους, ευρισκομένων στην ίδια ιεραρχική βαθμίδα με εκείνες".
Στη μόνη επιδημιολογική έρευνα στην Ελλάδα που έγινε από το ΚΕΘΙ το 2004, το 10% των γυναικών που ερωτήθηκαν ανέφεραν προσωπική εμπειρία σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας και το 15% ανέφερε έμμεση γνώση από άλλες περιπτώσεις. Οι νεώτερες γυναίκες ( 16 - 25 ετών ) έχουν πιθανότητα να πέσουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης κατά 57,6%. Πολύ υψηλότερα είναι τα ποσοστά ηθικής παρενόχλησης (mobbing) και εκφοβισμού (bullying).
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ευρωπαϊκός οργανισμός Mental Health Europe, έχει δημιουργήσει έναν οδηγό ο οποίος δίνει τη δυνατότητα στις εργαζόμενες να αναγνωρίζουν και να αντιμετωπίζουν τη βία και την παρενόχληση στο χώρο εργασίας. Ο ίδιος οδηγός είναι εξίσου χρήσιμος για τους εργοδότες καθώς παρουσιάζονται καλές πρακτικές που μπορούν να εφαρμόσουν για πρόληψη της βίας και της παρενόχλησης των γυναικών στην εργασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου