Η ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΙ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ!!!

Ήρθε η στιγμή για τη σοκολάτα να κερδίσει έδαφος στο διατροφολόγιό μας, αυτή τη φορά απενοχοποιημένη και απαλλαγμένη από μύθους και έρευνες που την ήθελαν βλαβερή για την υγεία μας.
Όχι μόνο είναι αριστοκρατική και λιώνει ευχάριστα στο στόμα, αλλά αποτελεί, διατροφικά, μια ωφέλιμη πηγή, τόσο για... το σώμα όσο και για το πνεύμα!
Η κατάρριψη των μύθων
1. Προκαλεί δυσπεψία: Η σοκολάτα δεν είναι δύσκολο να περάσει από το πεπτικό σύστημα, όπως επιβεβαιώνουν οι νέες έρευνες. Ένα κομμάτι 200 γρ. χρειάζεται περίπου μια ώρα για να περάσει από την πεπτική οδό, χρόνος πολύ λιγότερος απ΄όσο απαιτείται για άλλες τροφές. Η υπερκατανάλωση, βεβαίως, όπως στα πάντα, είναι σίγουρο πως θα προκαλέσει δυσπεψία.
2. Η μαύρη σοκολάτα έχει λιγότερες θερμίδες: Η σοκολάτα γάλακτος έχει την ίδια περίπου θερμιδική αξία με τη σοκολάτα υγείας: 560kcal/100γρ. Αυτό που διαφέρει είναι η σύνθεσή τους, αφού η σοκολάτα γάλακτος έχει περισσότερη ζάχαρη αλλά και περισσότερο κάλσιο(200mg/100γρ. έναντι 60mg/100γρ. της γάλακτος).
3. Προκαλεί ημικρανίες: Η σοκολάτα περιέχει τυραμίνη και φαινυλεθυλαμίνη , δύο ουσίες που προκαλούν ημικρανίες, αλλά βρίσκονται σε μικρή περιεκτικότητα. Είναι πολύ σπάνιο το να προκληθεί ημικρανία μόνο από τη σοκολάτα.
4. Παχαίνει: Η σοκολάτα περιέχει λιπαρά, ζάχαρη και πολλές θερμίδες. Παρ΄όλ΄αυτά, σπάνια οι περιπτώσεις παχυσαρκίας συνδέονται με την κατανάλωση σοκολάτας. Αντιθέτως, το μεγαλύτερο ποσοστό παχύσαρκων ούτε που την αγγίζει.
Οι τύποι της σοκολάτας:
1. Μους σοκολάτας: πχ. Nutella, Merenda. Περιέχουν 10% σοκολάτα, 530 kcal, 6,5γρ. πρωτεΐνη, 57γρ. υδατάνθρακες και 31γρ. λίπαρών ανά 100γρ.
2. Μπάρες σοκολάτας: συνήθως περιέχουν λιγότερα λιπαρά από άλλους τύπους σοκολάτας, αλλά τείνουν να περιέχουν πολλή ζάχαρη. Κατά μέσο όρο περιέχουν 511-538 kcal, 4-7,5γρ. πρωτεΐνη, 53-60γρ. υδατάνθρακες και 28-33γρ. λιπαρών ανά 100γρ.
3. Γλυκά και τρούφες: περιέχουν τουλάχιστον 25% σοκολάτα. Η διατροφική τους αξία εξαρτάται από τα υπόλοιπα συστατικά τους(αμύγδαλα, πραλίνα, φουντούκια κτλ.). Κατά μέσο όρο περιέχουν 487 kcal, 4,7γρ. πρωτεΐνη, 69,6γρ. υδατάνθρακες και 21,1γρ. λιπαρών ανά 100γρ.
Οφέλη για την υγεία
1. Αύξηση της καλής χοληστερόλης: Η σοκολάτα είναι παχυντική λόγω του βούτυρο-κακάο που περιέχει. Κατά τα΄άλλα περιέχει ¨καλά¨ λιπαρά: μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, τα οποία απορροφώνται πολύ εύκολα από τον οργανισμό.
2. Προστασία του καρδιαγγειακού συστήματος: η σοκολάτα δεν περιέχει μόνο ¨κούφιες¨ θερμίδες, όπως πολλά άλλα φαγητά και γλυκά. Αντιθέτως, περιέχει πολλές ουσίες ευεργετικές για το καρδιαγγειακό σύστημα:
• Τις ταννίνες που ανήκουν στην οικογένεια των πολυφαινόλων, που έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες και καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες που βλάπτουν τους ιστούς και δημιουργούν καρδιαγγειακά προβλήματα.
• Βιταμίνη Ε, βήτα-καροτένη και χαλκό, που είναι επίσης αντιοξειδωτικά.
• Ποτάσσιο, που μειώνει την πίεση του αίματος.
• Λίπη που μειώνουν την κακή χοληστερόλη. Ειδικά η μαύρη σοκολάτα τα περιέχει σε μεγάλη ποσότητα.
Οφέλη στην πνευματική υγεία
1. Ενέργεια: Η σοκολάτα παρέχει την ενέργεια που χρειάζεται το μυαλό για να τονωθεί.
2. Μείωση του άγχους: Στην καρδιά της περίπλοκης χημικής της σύστασης, η σοκολάτα περιέχει πολλά συστατικά που φτιάχνουν τη διάθεση:
• Υδρογονάνθρακες, που βοηθούν την πορεία της τρυπτοφάνης, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην παραγωγή της ορμόνης σεροτονίνης, η οποία με τη σειρά της έχει θετική επίδραση στη διάθεση και μειώνει το άγχος.
• Μαγνήσιο, που είναι γνωστό για τις χαλαρωτικές του ιδιότητες και την καταπολέμηση του στρες.
• Φαινυλεθυλαμίνη, της οποίας η δομή είναι παρόμοια με των αμφεταμινών και φημολογείται ότι έχει αντικαταθλιπτική δράση. Η σωστή δοσολογία βοηθά στη μείωση των επιπέδων άγχους και των συνεπακολούθων του.
3. Χαρμόσυνη διάθεση: Η κατανάλωση σοκολάτας δημιουργεί φυσική και πνευματική αγαλλίαση, ενώ περιέχει αρκετά συστατικά που επηρεάζουν τον εγκέφαλο.
Το μυστικό, λοιπόν, έγκειται στο αίσθημα της άνεσης και της ικανοποίησης που απολαμβάνουμε όταν γευόμαστε τη σοκολάτα, που λιώνει στο στόμα μας. Το σώμα μας νιώθει μια μυστική ευτυχία λόγω της έκκρισης ενδορφινών. Θα μπορούσαμε ποτέ να την απαρνηθούμε;